Zwolle

Nog voor de Vrienden van de Stadskern het burgerinitiatief over het Huis aan de Achtergracht hebben ingediend, haast de PvdA Zwolle zich te zeggen, dat het initiatief ongeldig is. Wat de SP betreft wordt het initiatief wel héél snel als kansloos weggezet. Een opiniestuk over inspraak en vertrouwen.

Door Tjitske Siderius, fractievoorzitter SP Zwolle

Nog voor de inkt van het burgerinitiatief van de Vrienden van de Stadskern over het Huis aan de Achtergracht goed en wel droog is, haast de fractie van de PvdA zich, bij monde van de heer Peeters, om aan te geven dat dit burgerinitiatief ongeldig is en niet voldoet aan de criteria. Volgens de PvdA staat namelijk in de verordening dat een burgerinitiatief niet kan worden ingediend als het gaat om een onderwerp waarover de raad korter dan twee jaar een besluit nam. Naast de vraag of het daadwerkelijke besluit niet al in 2004 is genomen, kan men zich afvragen of dit de juiste wijze is om te reageren op een dergelijk initiatief. Mijn partij denkt van niet.

Al jaren spreken we in de gemeenteraad over verschillende instrumenten om de inwoners van Zwolle te betrekken bij de besluitvorming over onze stad. De afgelopen tijd lijken steeds meer inwoners gebruik te maken van de inspraakmogelijkheden die de gemeente biedt. Het aantal reacties op het structuurplan illustreert dit. Echter, het lijkt erop dat de gemeente Zwolle met de op gang gekomen inspraak, meer vijanden maakt dan vrienden. Het college laat zich nauwelijks overtuigen door argumenten van de burger. Heel af en toe in de marge krijgt een inwoner een beetje gelijk. Maar is dat voldoende om te spreken van echte inspraak? De afgelopen tijd is gebleken dat de inspraak in Zwolle vooral de gedachte voedt dat ‘inspraak dus niet helpt, want de beslissing wordt uiteindelijk toch op het pluche genomen’. Het college organiseert goede inspraakmogelijkheden, maar lijkt vervolgens bar weinig te doen met de ingebrachte argumenten.

Bij het Huis aan de Achtergracht zijn er vanaf het eerste ontwerp veel negatieve reacties over het ontwerp. Zoveel dat de wethouder volgens eigen zeggen ‘gezien zijn morele gevoel moest vragen om een herontwerp’, dat geheel buiten de kaders. Maar toen dat niet leidde tot een gedragen ontwerp werd de deur naar de burger dichtgegooid. Logisch dat de Vrienden van de Stadskern het heft in eigen hand nemen en een burgerinitiatief organiseren. Het lukte de Vrienden om binnen enkele dagen bijna 800 steunbetuigingen in de wacht te slepen. Een schoolvoorbeeld van een aansprekend initiatief.

Op de website van de PvdA wordt aangegeven dat de partij werk wil maken van inspraak. De uitspraken van de heer Peeters staan hiermee in schril contrast. Het is een democratische doodzonde om voortijdig een burgerinitiatief als ongeldig te verklaren. Een initiatief uit de stad, uit betrokkenheid geboren, behoort niet tussen neus en lippen door tijdens een raadsvergadering te worden weggezet als kansloos. Het zou de heer Peeters en zijn partij sieren om, bij het niet voldoen aan de criteria, juist te zoeken naar mogelijkheden voor een eventuele alternatieve behandeling van dit burgerinitiatief. Het zou hen sieren om daadwerkelijk naar de geluiden uit de stad te luisteren in plaats vanaf het pluche daadwerkelijke inspraak tegen te gaan. Of is de PvdA stiekem de enige partij die het ontwerp van het Huis aan de Achtergracht wel mooi vindt?

Dit artikel werd gepubliceerd in De Stentor van 25 april 2008

Artikel in de Stentor over uitspraken PvdA
SP: geen of gewijzigd Huis bij de Achtergracht
Huis aan de Achtergracht