Zwolle

Het liefst is fractievoorzitster van de SP Tjitske Siderius (29) in gesprek met mensen om te horen wat er leeft. ‘Beter dan het vele vergaderen.’ Als een echte SP’er, zoals een collega raadslid ooit zei, is ze scherp in debat, principieel en vasthoudend. Met moeite doet ze in de politiek water bij de wijn. Politica met hart en ziel, zoals ze ook wonen in de Assendorp ervaren heeft.

Door Jelly Hiemstra.

Met weemoed heeft ze recent de Assendorp voor de Indische buurt verruild, maar dat is tijdelijk. Verbonden met de gemoedelijke sfeer en haar vrienden komt ze zeker terug. ‘Het leuke vind ik dat het kleinschalig is. Er is sociale controle, maar ook acceptatie.’

Loyaal en bevlogenheid

Als politiek groentje is Tjitske op haar vijfentwintigste fractievoorzitter van de SP geworden. Toen vorige fractievoorzitster Margriet Twisterling plotseling de partij verliet en iemand het roer moest overnemen, was het een beetje met tegenzin. ‘Ik voelde me overal verantwoordelijk voor, ik besefte dat ik in Zwolle de stem van de partij was. Dat gaf in de begintijd veel druk. Nu 4 jaar later zit ik er goed in. Het is leuk en het wordt steeds leuker.’ Tjitske heeft van huis uit geen actieve politieke achtergrond. Haar stage bij een re-integratiebedrijf is de aanleiding. Er ging, volgens haar teveel geld van de gemeente naar re-integratiebedrijven, maar er werd nauwelijks gekeken hoe je iemand structureel aan werk zou kunnen helpen. Dat raakte haar. ‘De SP was de enige die tegen marktwerking in de re-integratie branche was. Ik bezocht hun avonden en werd geënthousiasmeerd.’ Haar enthousiasme is ontaard in bevlogenheid. Tegenwoordig zelfs in de landelijke politiek, want ze werkt in de SP Tweede Kamer fractie voor Sociale Zaken.

Echt luisteren

‘De gemeenteraad kan saai zijn. We zitten avond aan avond te vergaderen, maar wat levert het op? Ik vind weinig. Ik ga het liefst in gesprek met mensen, een buurt, te horen wat iemand er van vindt. Ze zou graag zien dat bewoners zich meer betrokken zouden voelen bij de gemeenteraad. ‘Ik zie bijna nooit iemand op de publieke tribune zitten. Dat moet dan een afspiegeling zijn van de wijken. De gemeente zou bewoners meer serieus moeten nemen en hen actief moeten benaderen. Bijvoorbeeld in de communicatie bij de plannen voor bebouwing aan de Oude Deventerstraatweg is veel misgegaan. Bewoners zeggen we worden niet gehoord en de gemeente zegt: we hebben al zoveel met jullie gecommuniceerd. Het komt schijnbaar niet bij elkaar. Ik vind het beter dat je mensen trekt. Organiseer bijvoorbeeld brainstormavonden. Soms hoor ik dat buurtbewoners hun standpunten hebben aangegeven, maar dat er niet op wordt gereageerd. Dat vind ik erg. Wij proberen missers aan te kaarten, zoals bij de geluidswal aan de Mimosastraat (red.: ter voorkoming geluidsoverlast treinen), maar het leed is al geschied. Het zou mooi zijn dat je het voor zou kunnen zijn. Dat vergt een andere manier van werken: echt luisteren naar wat bewoners te zeggen hebben.’

Park en horecapaviljoen

‘Neem bijvoorbeeld de plannen voor een horeca gelegenheid in Park de Weezenlanden. ‘ In hoeverre hebben mensen in de gaten wat er staat te gebeuren? Directe buurtbewoners hebben er weet van, maar de kring er omheen niet.’ De gemeente heeft de voorkeur uitgesproken voor het plaatsen van een groot horeca paviljoen (oppervlakte: 450 m2 en 7 meter hoogte). De andere keuzemogelijkheid is geen horecagelegenheid in het park of een klein paviljoen. ‘Elke keer staat in de krant dat buurtbewoners geen groot paviljoen willen. Ze houden er gewoon geen rekening mee. Volgens mij heeft dit alles te maken met geld. Een groot horecagebouw, waar ook grote feesten georganiseerd kunnen worden, levert meer op. Maar er wordt voorbij gegaan wat bewoners vinden. Dat raakt me. Je kunt nu al zien dat parkeren van auto’s een groot probleem wordt. Een blokkendoos in een park is lelijk. De SP stemt voor een kleine gelegenheid of geen horeca in het park. Ik wil de bewoners meegeven om in actie te komen. Ga bestuurders bestoken met brieven en e-mails om je bezwaren kenbaar te maken.’

Assendorpers en bezuinigingen

‘Met name mensen die op zorg zijn aangewezen en degenen die geen hoog inkomen hebben zullen het gaan merken. Regelingen en voorzieningen worden beperkter. Een gedeelte van de mensen kan geen aanspraak doen op ondersteuning. Wij zijn daar boos over. In de verkiezingstijd hebben zowel PVDA en CDA gezegd niet te bezuinigen op armoedebestrijding. En het eerste wat ze doen is zorg en armoedebestrijding aanpakken. Dan denk ik jullie houden geen woord. Terwijl achter de schermen een vertrekregeling van twee ton voor een oud-directeur van de WEZO geregeld is. Dat is belastinggeld, waar volgens ons heel goed op bezuinigd zou kunnen worden.

‘Fractievoorzitster blijf ik nog wel even, er is veel te doen. Tweede Kamerlid worden? Nou nee, bedankt. Zo ver van de mensen, binnen de gemeente weet je om wie het gaat.’

BRON: De Assendorper