Zwolle

Na weken van geheime onderhandelingen hebben GroenLinks, VVD, Swollwacht en ChristenUnie eindelijk hun coalitieakkoord gepresenteerd. Een stuk vol met loze frasen als “lef en leiderschap”
en harde bezuinigingen, maar zonder concrete oplossingen voor de problemen van de stad.

De verkiezingsuitslag van 21 maart was voor de SP teleurstellend. De SP heeft daarop geadviseerd te kijken naar een college van GroenLinks, Swollwacht en CU aangevuld met D66 of PvdA, maar zonder VVD. Op basis van de verkiezingsuitslag, verkiezingsprogramma’s en de overeenkomsten op terreinen als armoedebestrijding, betaalbaar wonen en inspraak van inwoners lag deze combinatie het meest voor de hand en deze zou het beste uit moeten pakken voor de onderwerpen die de SP belangrijk vindt. Na een korte informatieronde hebben GroenLinks en Swollwacht zonder verklaring besloten toch met de VVD een college te vormen. Hiermee was de vooraf beloofde openheid naar de stad en de gemeenteraad ten einde. Dit zien we helaas duidelijk terug in het
gepresenteerde akkoord.

Zwolle in 2030

De nieuwe coalitie heeft een schets gemaakt van Zwolle in 2030. Een oppervlakkig verhaal vol open deuren en algemeenheden. Iedereen wil immers dat er genoeg werk is en dat er wat leuks te doen is in de stad. Hoe dat moet worden bereikt wordt niet genoemd. Ook is er geen oog voor grote maatschappelijke en sociaaleconomische ontwikkelingen in de samenleving. De groeiende ongelijkheid en de kloof tussen mensen en buurten wordt niet benoemd, laat staan aangepakt.  Robotisering, leefbaarheid van wijken, vitaliteit van wijkwinkelcentra, de toekomst van beschut werken en het belang van onderwijs voor volwassenen, nergens vinden we deze uitdagingen en ontwikkelingen terug.

Armoede, wat is dat? 

Toenemende armoede is een groot probleem in Zwolle. De afgelopen 4 jaar trok de SP vaak samen met Swollwacht en GroenLinks op in haar streven meer te doen aan armoedebestrijding, bijvoorbeeld door de armoedegrens te verhogen naar 120 procent van het sociaal minimum. Niet alleen is deze wens niet in het coalitieakkoord gekomen, er is helemaal geen aandacht meer voor armoedebestrijding. Hetzelfde zien we bij de grote woningnood. Geen enkel plan of doel om het nijpende tekort aan betaalbare huurwoningen aan te pakken. Sociale huur wordt zelfs maar een keer genoemd in het akkoord. Er staat dat het nieuwe college werk gaat maken van het aanpakken van ‘scheefhuren’. Het klassieke VVD-frame dat gebruikt wordt om vooral geen broodnodige woningen te hoeven bouwen. 

Snijden in de zorg

Het grote tekort op de zorguitgaven wordt door de nieuwe coalitie ‘opgelost’ door harde bezuinigingen. Het nieuwe college kiest voor ‘optimaliseren’ gekoppeld aan een ‘hervormingsagenda’. Het kan niet anders of dit betekent dat er ingrepen komen die keuzevrijheid
beperken en dat er wordt gestuurd op budgetten in plaats van noodzakelijke zorg te leveren. Hoe dit moet gaan gebeuren wordt bewust vaag gehouden. Hierbij wordt er opnieuw voor gekozen de oplossingen voor de tekorten alleen te zoeken binnen het sociaal domein in plaats van binnen de gehele gemeentebegroting.

Windmolens en koopzondag

De nadruk op duurzaamheid die door GroenLinks wordt gepresenteerd als het grote winpunt blijkt boterzacht. Er komt binnen honderd dagen een plan om de stad te verduurzamen. Geld is daar amper voor beschikbaar, dat moet allemaal komen van het rijk en de provincie. Hoewel de coalitie
duidelijk kiest voor windmolens op Tolhuislanden is het onduidelijk hoe omwonenden en de stad als geheel daarvan mee gaan profiteren. Ook wordt het lopende beleid dat iedere Zwollenaar zijn of haar afval moet kunnen scheiden losgelaten, er wordt nu gesproken over ‘waar mogelijk’.

De koopzondagdiscussie wordt door de nieuwe coalitie klassiek voor zich uitgeschoven. Het City Centre mag een advies gaan uitbrengen, waarbij het onduidelijk is of dit zal worden opgevolgd. Het is een zwaktebod dat er geen verantwoordelijkheid wordt genomen voor een heldere politieke
keuze.

Geen geld voor inwoners, wel voor politici

Hoewel er voor de problemen van inwoners geen geld lijkt te zijn, geldt dat blijkbaar niet voor de politiek. Nadat eerder al geld is vrijgemaakt voor een borreluurtje na raadsvergaderingen stelt de coalitie nu een zesde wethouder aan met een prijskaartje van ruim een ton per jaar. Gelet op de tekorten op de zorg en de aangekondigde bezuinigingen vindt de SP dit onverteerbaar.
De SP begrijpt niet dat Swollwacht en vooral GroenLinks als grote winnaars van de verkiezingen akkoord hebben kunnen gaan met zulke rechtse plannen. De SP zal de komende periode strijden tegen afbraak van noodzakelijke zorg en ervoor zorgen dat belangrijke onderwerpen als
woningnood, armoede en beschut werken op de politieke agenda blijven staan.